Door een zwangerschap, hoe pril ook, vindt er een verschuiving plaats qua identiteit. Je groeit geleidelijk van vrouw naar moeder of van man naar vader. Je fantaseert over een nieuwe toekomst samen. Door een miskraam wordt dat ineens stopgezet, afgebroken. Het verlies heeft betrekking op iets symbolisch. Het gaat ook om verlies van moeder/vaderschap, lid van een groter gezin, hoop en dromen. Je bent mama of papa geworden van een kindje dat er fysiek niet is.
Dit maakt dat niet de duur van de zwangerschap de intensiteit van verdriet bepaald, maar je verwachtingen, fantasieën en de hoop of plannen die je als ouder hebt gemaakt met het komende kindje. (Spitz & Keirse, 2001)
Voor de wereld was jouw kindje nog niet zichtbaar, maar jij had wel al een hele wereld opgebouwd. Je bent meer verloren dan een vruchtje of foetus. Dat is niet niks.
Jouw gevoelens en emoties na een miskraam zijn normaal. Wat anderen er ook van vinden, negeer ze niet.
Onderzoek heeft aangetoond dat het negeren van emoties na een miskraam kan resulteren in falen van rouwen en kan leiden tot angst en depressie (Saflund and Wredling, 2006).
Door je emoties te negeren heb je meer te verliezen.
Je verliest zelfvertrouwen
Voor sommige vrouwen kan een miskraam het verlies van moederschap en van een deel van zichzelf betekenen (Lok and Neugebauer, 2007). Je hebt het gevoel te hebben gefaald en bent geneigd om de verklaring van de miskraam bij jezelf neer te leggen. Het vertrouwen in je eigen lijf ben je kwijt, waardoor je het vermogen om (opnieuw) moeder te worden in twijfel trekt (Klier et al, 2002).
Dit verlies van zelfvertrouwen kan zich ook voortzetten op andere vlakken in je leven: binnen je relatie, op je werk, sociaal, etc.
Het kost energie, veel energie.
Negeren van emoties lijkt een oplossing, maar dat is het niet. Het werkt maar tijdelijk en kost juist meer energie. Neem een bal als metafoor. Een bal onder water drukken is een inspannende activiteit, dat voortdurend kracht en energie kost. Zelfs als het je lukt om de bal onder water te houden, het valt niet mee om de bal op zijn plek te houden. Ditzelfde geldt voor het negeren van emoties. Het kost veel energie als je ze negeert. Bovendien is het niet makkelijk om te doen.
Het kan later in alle hevigheid weer naar boven komen.
Denk ook hier weer aan de bal als metafoor: Hoe harder je probeert, hoe meer energie het je kost en hoe hoger de bal omhoog zal schieten wanneer je controle verliest. Dit geldt ook voor het negeren van je emoties. Onderdrukte emoties steken vaak weer de kop op wanneer ze worden getriggerd en vaak op onverwachte momenten. Bijvoorbeeld bij een nieuw zwangerschap of geboorte van een levend kindje. Je kunt ze niet meer bedwingen en komen des te heviger naar boven. Ook wel het ‘Rebound effect’ genoemd.
Iets kan alleen maar blijven bestaan als er iemand is die het onderdrukt. Met andere woorden zolang jij je emoties na een miskraam blijft negeren, hou je zelf de relatie tussen jezelf en onderdrukte emoties in stand. Je houdt immers zelf de bal vast. Wat zou er gebeuren als je jouw verdriet toelaat? Waar ben je bang voor?
In plaats van te negeren kun je ook accepteren. In termen van de metafoor: stop met de bal onderwater drukken en laat deze langzaam naar het oppervlak komen. De kans is groot dat je de neiging hebt om de bal direct weer onder water te willen drukken.
Acceptatie betekent dat je je gevoel of emoties toe laat zonder deze weg te duwen. Dus je blijft bij de bal die nu aan het oppervlak ligt, kijkt en accepteert het. Nu krijgt de bal de kans om langzaam weg te drijven. Na verloop van tijd zal de bal vervagen. Met andere woorden je emoties krijgen pas de kans om te veranderen, als je de strijd opgeeft.
Wil je weten hoe je de bal langzaam naar het oppervlak kunt laten komen en daarmee de ruimte geeft om langzaam weg te drijven? Wil jij niet steeds weer in je hoofd terugreizen en herbeleven, maar wil je weten hoe je meer vrijheid en rust kunt ervaren na een miskraam? Ook als het gaat om een miskraam van 20 jaar geleden?
Vul het contactformulier in onder het tabblad Contact en ik help ja naar rust en vrijheid!
Liefs Sharon